Βιογραφικό
Γεννήθηκα το 1959 στο Καμερούν της Αφρικής.
Οι γονείς μου ήσαν μετανάστες εκεί. Σε ηλικία 5 ετών επιστρέψαμε στην Ελλάδα και εγκατασταθήκαμε μόνιμα στην Αθήνα. Ο "ιός" της ενασχόλησης με τα κοινά, δηλ. της Πολιτικής κατά Αριστοτέλη, με "χτύπησε" στα 14 μου χρόνια. Τότε εντάχθηκα οργανωμένα στην Αριστερά.
Το 1977 πέρασα στην Οδοντιατρική Σχολή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Σε αυτή την πόλη "ερωτεύεσαι" με τη ζωή και σ' αυτά τα χρόνια (μεταπολίτευση) κάνεις "καταλήψεις" (1979) και "ρίχνεις" νόμους. Και τα δύο αυτά κάνουν την "γρίπη" της Συμμετοχής μόνιμη αρρώστια σου. Το 1982 παίρνω πτυχίο και μέχρι το 1984 μετεκπαιδεύομαι στη χειρουργική στόματος, εργαζόμενος ταυτόχρονα σαν επιστημονικός συνεργάτης στο Πανεπιστήμιο.
Τον Οκτώβριο του 1984 με υποδέχεται η Πατρίδα (θητεία), που αν και "σοσιαλιστική", με περιποιείται δεόντως για τις "άτακτες" ιδέες μου.
Το 1986 μετεκπαιδεύομαι στη Σουηδία και συγκεκριμένα στην Εμφυτευματολογία. Από το 1987 και μέχρι σήμερα διατηρώ ιατρείο στην Αθήνα. Είμαι μέλος του Δ.Σ του Οδοντιατρικού Συλλόγου Αττικής. Από καιρό σε καιρό όμως μου μπαίνουν καρφιά στην οδοντιατρική καρέκλα και τρέχω να καταθέσω ιατρική ή κοινωνική "χείρα" όπου στον κόσμο χρειαστεί.
Έτσι, το καλοκαίρι του 1995 βρέθηκα στη κεντρική Αμερική στα χωριά των Τσιάπας στο Μεξικό. Την Άνοιξη του 1998 στην Αλβανία, στο πρόγραμμα δωρεάν κινητής περίθαλψης του Αρχιεπίσκοπου Αναστασίου. "Κι εγώ ο τυχερός που τα έχει δει..."
Το 1987 ήμουν ιδρυτικό μέλος της Ε.Α.Ρ, στη συνέχεια ιδρυτικό μέλος του ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ της Αριστεράς και της Προόδου και γραμματέας, της οργάνωσης Ψυχικού. Από το 2002 έως το 2008 ήμουν μέλος του Δ.Σ της εφημερίδας «ΑΥΓΗ». Τον Ιούνιο του 2010 ως «Ανανεωτική πτέρυγα» αποχωρήσαμε από τον Συνασπισμό και ιδρύσαμε την «Δημοκρατική Αριστερά». Είμαι μέλος της προσωρινής Κεντρικής επιτροπής της μέχρι το πρώτο Συνέδριο μας.
Το 2000 ήμουν υποψήφιος στις βουλευτικές εκλογές με το ψηφοδέλτιο του ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ.
Σε τέσσερεις συνεχείς δημοτικές εκλογές (1995, 1999, 2002, 2006) εκλέγομαι δημοτικός σύμβουλος με το ψηφοδέλτιο της ανεξάρτητης παράταξης "ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ" που κέρδισε με μεγάλη διαφορά {52%, 68%, 68% και 48%} και τις τέσσερεις φορές. Διετέλεσα αρχισυντάκτης του περιοδικού "ΠΑΡΑΘΥΡΟ ΣΤΟ ΔΗΜΟ" και αρθρογραφώ παράλληλα και σε άλλα περιοδικά και εφημερίδες.
Το 2003 έγινα πρόεδρος του ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ ΜΠΕΝΕΤΑΤΟΥ και υπεύθυνος των πολιτιστικών εκδηλώσεων του Δήμου. Επισης διετέλεσα και διευθυντής του Δημοτικού Ραδιοφωνικού σταθμού ΦΑΡΟΣ στους 106,9 μεγάκυκλους. (..παλιά συνήθεια βλέπετε, γιατί το 1986-87 συμμετείχα στον πρώτο «αντάρτη» ιδιωτικό ραδιοφωνικό σταθμό, το «ΚΑΝΑΛΙ 15», κάνοντας μαζί με τον Σωτήρη Κακίση-ποιητή, την Σοφία Κιντή-δημοσιογράφο και τον Νίκο Ασημακόπουλο-δημοσιογράφο, την πιο cult ίσως Πολιτιστική-Αθλητική εκπομπή, για όσο καιρό εξέπεμπε ο εξαίσιος και πραγματικά ελεύθερος αυτός ραδιοφωνικός σταθμός».
Το 2006 με την Πατρίσια Απέργη συνιδρύσαμε την ομάδα «Αερίτες», με πλούσια καλλιτεχνική δράση στον χώρο του χορού και των παραστατικών τεχνών.
Εδώ θα με βρείτε ακόμα να τρέχω: στους άμεσους πυρήνες της κοινωνίας και στους ακόμα πιο δύσκολους μα πιο γοητευτικούς δρόμους του Δημοκρατικού Σοσιαλισμού, της οικολογίας και των κοινωνικών κινημάτων. Βλέπετε δεν ξέρω άλλους τρόπους παρά αυτόν της συνεχούς πολιτικής πράξης και των ποιημάτων.